Een weg.

Een weg, tussen alle (toch vaak noodzakelijke) COVID-restricties door. Een weg, die misschien niet voor iedereen ‘voor de hand’ ligt. Het is een weg die voor mij lijkt te zijn weggelegd, die mij (en ons) ‘bij de hand’ pakt. Een weg maak je namelijk niet alleen. Een weg vorm je samen. Een weg wordt bepaald door heel veel meer dan dat wat we nu in real-life zien en door heden-verleden-toekomst.

Het is dan de kunst om het goede overal uit mee te nemen, als een brokje, sneeuwbal of hoe je het zou willen noemen. Een brokje die je vervolgens vormt en dan steeds groter maakt. Een team. Voor nu is het eigenlijk niet zo moeilijk. Ik vind het in 1 persoon; wijs, goed, moedig, lief en mooi. Gelukkig gaat iedereen dat nu ook steeds meer zien.

En zo is de weg, geen hobbelige weg of een weg met diepe pieken en dalen; maar de juiste weg rechtdoor. Zo tik ik verder aan deze weg.

Previous
Previous

Een glimlach.

Next
Next

Compassie (2).