Optimisme (1).

Gelukkig gebeurt er in deze barre tijden ook veel leuks; met een klein beetje kunst en een goede wil ga je dan van een slecht begonnen dag, naar een dag van verwondering, ineens naar een dag bijzonder en leuk. Zo schreef ik een concept artikel over optimisme, emoties en de rol van relaties hier binnenin. Dat dat was gelukt tussen al het gebater wat ik hoorde door, vond ik een pré. En een goede oefening wanneer we meer moeten werken in de weerbarstige praktijk bovendien.

Er wordt gebouwd.

Het leek vandaag wel oudejaarsdag als ik mijn kat geloven mag. Die vond dit gebater niet leuk. Uiteindelijk vond ik haar terug achter de wasmachien, zo ver mogelijk van alle lawaai vandaan. Dicht tegen de verwarmingsbuizen aangedrukt. Op een weggestopt plekje waarvan ik niet wist dat ze daar überhaupt komen kon; Haar was het gelukt. We lunchten daarom vandaag, ter afwisseling, naast de wasmachien en in alle rust. En door het afwisselende lawaai en rust, kreeg zelfs het thuiswerken hiermee een nieuwe inhoud (zonder R structuur), dat stelt gerust.         

Previous
Previous

Standvastig.

Next
Next

Soms.