Stabiliteit.

Als in wat eigenlijk. Wat er het eerste bij mij opkomt zijn de patiënten met een niet meer te genezen vorm van kanker, met wie het al heel erg lang goed gaat. Maar stabiel is zo veel meer. Ons treintje is stabiel omdat het al jaren toeft en we vasthouden aan onze ideeën.

De mensen met wie we dit samen tot stand brengen, evengoed.

Ik zie dat als een prettige metafoor van de verschillende thema’s en disciplines, of de verschillende podia die je kunt gebruiken om iets uit te dragen. Als het aansluit bij een publiek dat meer omvat dan je eigen discipline is dat wanneer het de gezondheidszorg betreft denk ik een grote pré.

Dat je goed voelen en er goed en gezond uitzien een bijdrage levert aan welzijn, is denk ik voor velen (ook onbewust) ook een feit. Daarom wordt hier ook van alles voor ontwikkeld. Het draagt daarbij ook bij aan de normalisering van het hebben van kanker.

Ons treintje naar kosteneffectief doorleven bij kanker, tezamen met vooral oncologisch specialisten, is een feit. Daar waar alles wat bijdraagt aan welzijn, wat voor sommigen ook religie vormt, enkel positiviteit opleveren kan. Dat is tenslotte zoals het bedoeld is. Dat het ruimte geeft gedurende situaties die (in geval van kanker) lastig kunnen zijn.

GGG vormt daarbij een belangrijke basis. Het is dankbaar wanneer je hier ook andere elementen dan alleen medicatie aan toevoegen kunt. Omdat mentaal welzijn niet altijd even goed meetbaar is maar wel heel erg belangrijk zowaar.

#Amsterdam. #Optimisme.