Kracht.

Blijf wie je bent, houd als het nodig is je rug recht, kom op voor de zwakkeren. ‘Peter R. de Vries’

Een mooi artikel in Amsterdams Parool over het onlangs uitgekomen boek ‘Ik beloof je dat ik 100 word’ van zoon Royce de Vries. Over rouw. Over het gevoel van onrecht. En over bestaand verdriet. 

Dit boek lijkt het juiste moment, in een samenleving die soms enkel harder lijkt te zijn geworden. Een samenleving die dat misschien of waarschijnlijk niet eens bemerkt omdat ze dit nu zo zijn gewend. Maar dat is dit voor velen gelukkig niet. En gelukkig zijn er nog genoeg anderen die hiertoe een tegenoproep doen. Opdat je emoties tonen mag: Als een uiting van verdriet of een andere heftige gebeurtenis. Daarom zijn we mens.

En daar moeten we denk ik zelf nog veel meer mensen van om ons heen verzamelen. Zodat we weer terug kunnen gaan naar een iets andere set of mind. Dan ontstaat er zo veel meer welzijn. Misschien gebruiken anderen hiervoor wel een andere taal. In ieder geval geldt dit voor zowel fysiek als mentaal.

Ik moet denken aan het boek van Viktor Frankl, ‘Man’s search for meaning’, in wat hem optimistisch houdt en wat hem drijft. Hoezeer hij een heftige kampervaring te boven komt, en met zijn ervaringen uiteindelijk ook anderen helpt door het boek wat hij over zijn ervaringen schrijft.

Zie o.a. Nolles J. Ode aan een vermoorde vader. Parool, 24 november 2023.