Inspiratie.

Vanuit Amsterdam is waar onze ideeën zijn oorsprong vinden. En hoewel de kranten vol staan met gedans, en je deze om die reden soms beter kunt mijden in sommige tijden, ga ik er toch snel doorheen: Zodat ik weet wat er speelt.

Er worden dingen omgedraaid. Zoals we dat ook op het journaal zagen. Desalniettemin zijn wij druk bezig met ons treintje vanuit Amsterdam, en, geven wij hier steeds meer onze eigen vorm aan. Ontspoord zijn wij in ieder geval niet en ik hoop dat dat voor andere treinen ook niet het geval is.

Het is dan ook niet direct somber, zelfs niet wanneer je soms kijkt naar wat zwaardere thematiek. Zoals patiënten die ernstig ziek zijn bijvoorbeeld. Het frappante is dat je juist bij deze mensen soms nog heel veel positiviteit ziet. Onze ideeën kunnen een inspiratiebron vormen, ook voor de patiënten of zorgverleners die wij spreken; daarmee kunnen wij in sommige gevallen zo ook een taboe doorbreken.

Bijvoorbeeld over rouw of verdriet. En daarmee bedoel ik niet het traject wat soms lang duurt en soms niet, maar ook wat er belangrijk is voor veel mensen in die situaties; hoe je dit zo goed mogelijk zou kunnen bekorten en hoezeer specialisten hier soms juist een voorbeeld in kunnen zijn. Daar waarbij naast de juiste mensen (en soms ook een boek) dit als ondersteuning kan fungeren zo waar.   

Dat wij alles leuk vinden klopt zeker niet, maar wel dat je in een inspirerende omgeving werken moet. Voor ons ligt daarbij de nadruk op de patiënt met een niet meer te genezen vorm van kanker. Dat fysieke activiteit ook juist voor deze patiënten goed is, is in verschillende studies aangetoond.                                                             

Zie o.a.

Buiting HM and Sonke GS. Gray oncologic areas. J Surg Oncol 2024; DOI:10.1002/jso.27598.                                 Buiting HM and Sonke GS. De rol van oncologen bij rouw. Medische oncologie. 26; 2023.