Virus effect.

Toen ik gisteren onderweg was, veel had gelezen over nieuwe COVID-ontwikkelingen, aan iemand aan het denken was, er niet aan moest denken in een nieuwe strenge lock-down terecht te komen, kwam ik tegelijkertijd ook tot een soortemet van zen-moment. Zoals dat vaak gaat wanneer je juist met andere dingen bezig bent.

En toen ik die middag bij een hospice arriveerde, om daar iemand te kunnen spreken, was er iets wat me overkwam. Ik realiseerde me dat op dat exacte moment aldaar, en nu nog meer. Vooral omdat ik hoogstwaarschijnlijk niet de enige ben. Enkele jaren geleden was ik hier ook Ik was toen positief verrast over deze hospice sfeer, maar als iemand die ook in haar element is in een ziekenhuis met meer dynamiek, mistte ik tegelijkertijd soms een lichte hectiek.

We spraken over de COVID-pandemie. Over de toename van een aantal gevallen en hoezeer het COVID-virus aanwezig blijft (vandaag staat er ook van alles beschreven over een nieuwe variant in de kranten). In hoeverre het niet waardevol zou kunnen zijn om separate COVID-ziekenhuizen te arrangeren, net zoals er nu ook 1 ziekenhuis is die COVID-vrij blijft.

Van harte hoop ik dat de paar regels die er nu zijn, nog helderder worden door gecommuniceerd. Dat we ons hieraan houden zoals ze dat in verschillende landen op dit moment ook beter lijken te gaan doen. Om daarmee de COVID-zorg en de organisatie hiervan weer een stukje verder te laten komen in vergelijking met afgelopen jaar. In zowel binnen- als buitenland hebben we gelukkig ook veel goede voorbeelden paraat.

Zie o.a. Sevil, M. Telefonisch afscheid nemen: Dit is kankerzorg in de Corona crisis. Parool, juni 2020. van Kempen, J. Zijn vaccins bestand tegen nieuwe mutatie? Parool, 26 november 2021.