Positiviteit (4).

Daar spring ik graag naartoe. In plaats van naar heksen. Dat doet anderen ook geen goed. Het is een kunst om je van mensen die een zo negatieve mindset hebben, te distantiëren of hen wellicht te kunnen motiveren, positiveren om zich niet vooral met de dood, c.q. zwartheid bezig te laten zijn. Dat is in mijn beleving geen upgrade of ‘aankunnen’ van want het vraagt juist iets tegenovergestelds zowaar, vooral wanneer er van zwartheid of ziekte sprake is.

Vanuit een fris Amsterdam, waar er van digitale hacking iets minder sprake is, toef ik met Gabe met eigen mensen voort. Niet door naar een toren te streven maar, naar de medische praktijk zowaar. Opdat er iets minder vaak steeds iemand anders negatief in de media of boeken wordt weggezet, als troef of omdat dit voor hen als normaal (want competitie) voelt zowaar. Dat is toch geen vertrekpunt voor welzijn.

Ik kijk er naar uit dat woorden die ik enkele jaren geleden graag gebruikte, weer onderdeel van communicatie gaan zijn omdat ze juist geen dubbele lagen of iets claimends hebben zullen. Niks extra’s of manipulatiefs, of een eeuwig herhalende blufpoker. Ik kan me voorstellen dat mensen er moe van worden. Het is kinderachtig en belemmert vooruitgang, en is daarmee niet lekker als dat een woord is dat je nu nog wel kunt gebruiken zonder dat dit door mensen geclaimd wordt zowaar. We keep on running. 

#Optimisme. #GGG. #Welzijn. #Medisch-specialistische oncologie, no PS.