Ochtend vroeg.

Dus dat het nog een beetje dauwt en er hier en daar een wit laagje op het gras, de bomen en huizen te zien is. Dat er geleidelijk een gezond Nederlands zonnetje aan het opkomen is wat zorgt voor een prettig kleurende lucht. Dat was wat ik vanochtend aan het meemaken was, en dit was voor mij weer in al zijn positiviteit zowaar. Af en toe liep ik door kleine wolkjes mist en dat maakte deze hele ochtend alleen maar meer bijzonder.

Iets wat ik, zeker nadat ik de media vandaag aan het lezen was, en die ik daarna ook zo snel mogelijk weer naast me had neergelegd, nog maar even in mijn gedachten hield. Omdat ik af en toe echt dacht: Hoe werkt je brein als je dit uitdraagt of hebt bedacht?

Gelukkig waren er ook andere, positievere stukjes tekst te vinden maar die mogen van mij nog wel veel meer in de meerderheid zijn, in mijn beleving althans. En soms met iets meer nuance of een fact check. Of in ieder geval niet die overduidelijke negatieve manier waarop iets dat van oorsprong alleen maar positief was bedoeld tot iets negatiefs wordt gefabriceerd. Dat getuigt niet echt van jong en fris maar vooral als iets wat lijkt op ‘overal tegenin willen gaan’ zonder daar verder over na te denken, terwijl je vanuit eigen inspiratie, zonder onderbroekenlol, zoveel bereiken kunt.

Opdat situaties die niet normaal zijn, niet genormaliseerd worden maar waarbij er voor situaties die met een taboe zijn omgeven juist wel die ruimte is. Daarom schrijven wij ook over verdriet in de context van optimisme zonder dat dit hiermee ongenuanceerd of grof wordt. Juist niet. Ons doel is om hierdoor meer head space te kunnen bieden waardoor verdriet, wat een heel menselijk iets is, meer ruimte krijgen kan. Om daar op een goede manier mee om te kunnen gaan zonder dat dit wordt geridiculiseerd, want dat is niet normaal.

Wij richten ons op leven, middels kosten-effectief doorleven bij kanker, welzijn en stukjes verdriet. Opdat diegenen die zich vanuit de dood hier op een andere manier richten, dat kan, maar is niet wat ons vertrekpunt is. Vanuit de medische i.h.b. oncologische praktijk, om daarmee een werkelijke bijdrage te kunnen leveren aan zorg en welzijn.

Ik kijk er naar uit dat andere disciplines ook op die manier hun eigen vakgebied(en) promoten zullen, in plaats van er steeds een dubbele laag of sarcastische energy-depleting ondertoon aan toe te voegen. Dat doet die vakgebieden toch ook geen goed.              

We keep on running.   

#Optimisme. #GGG. #Aandacht voor verdriet. #Amsterdam (AVL). #Westerse geneeskunde.

Zie o.a. Blog. IJzersterk.