Curatief omdenken (3).
Geheel volgens plan, en vanuit een fris en energiek Amsterdam, wisselen wij leven en verdriet afwisselend af. Omdat dit zo goed op elkaar aansluiten kan om daarmee mensen in een optimale vorm te kunnen ondersteunen en tegelijkertijd laten leven zowaar. Rechtdoor vervolgen wij zo ons eigen pad, waarin kosteneffectief doorleven, welzijn en verdriet overkoepelende thema’s vormen.
Ik lees over mensen die graag op filosofen bouwen, en ik bedenk me dat dit wel tot desinformatie leiden kan. Wat je denk ik vooral zou willen is dat iets wat als onderdeel van leven kan worden gezien, zoals verdriet, niet gemedicaliseerd gaat worden. Daarin kunnen filosofen denk ik absoluut een belangrijke rol vormen, maar andere mensen die op een frisse wijze naar het leven kunnen kijken, kunnen daar ook in helpen bovendien. Dat heeft onze studie laten zien.
Je kunt tenslotte niet alles standaardiseren of in een hokje plaatsen, daarmee worden mensen robotesk of artificieel, en nog belangrijker, ongelukkig zowaar. Geen onnodige shit, koraalvragende zee, zeilerij, vette croissantjes, (Turks) gezucht of bel faible verspreiden ajb, wanneer dit henzelf en hun omgeving alleen maar narigheid bezorgen zal.
