Amsterdam.

De zomer is gestart. Het magazine van de Volkskrant lijkt zich tot een vakantie magazine te hebben getransformeerd. Ik lees – zoals altijd – positieve en minder positieve artikelen. Ik probeer er – zoals altijd - artikelen uit te plukken die ons beiden positief zijn gestemd. Die zijn gericht op optimisme zonder achterhoekse monsters, en daardoor door stalkende negativiteit gestremd.

Het is mooi weer. Ik ga zo hardlopen. Met een licht zonnetje voor of achter me, moet dat langs het water lukken gaan.  

Ik lees artikelen over wetenschap en hoezeer o.a. digitaliteit en het toxische tintje dat hiermee samen kan gaan, soms kan leiden tot rivaliteit. Daar waar die er niet eens was. Dat is en wordt niet mijn mentaliteit, maar, dat wil niet zeggen dat ik niet wil dat er iets met onze ideeën gebeurt en ik ervan overtuigd ben dat dit is wat gaat lukken gezien onze authenticiteit. Om die mindset te kunnen behouden en niet door semi-concurrentie te worden meegesleept, ben ik aan het rennen voor een fit lichaam en fitte geest.

Previous
Previous

Tenderness.

Next
Next

Optimisme (2).