Survivors (2).

Of welke naam je hier ook graag aan zou willen geven. In ieder geval zijn het mensen die authenticiteit voorop hebben staan, geen aandacht hebben voor onnodige ‘bull-shit’. Je zou vooral willen dat iets als een positieve vibe niet eens genoemd hoeft te worden, omdat dit er al als vanzelf is. Dus dat er sowieso geen situatie tracht te worden gecreëerd waar niemand verder mee komt, metaforen worden geformuleerd waar niemand bij is gebaat, en voor iedereen zorgt voor een substantiële daling in welzijn of kwaliteit van leven.

Omdat van een fake world, terug naar een reality die veel lichter, minder zwart en afmattend is, toch alleen maar bijdragend kan zijn, en daarmee, veel beter voor iedereen zowaar.  

Wat een nare woordkeuzes soms in de krant, en door mensen die graag alles lijken te willen claimen. Ik kijk ernaar uit dat niemand meer het gevoel heeft dat te moeten doen om te kunnen overleven. Zelfs een vredesmacht krijgt daarmee bijna iets negatiefs.

Daar waar iedereen klinische trials uit kan voeren met hun eigen protocol, en waarbij ik ernaar uitkijk dat mensen hier hun eigen vleugje authenticiteit aan toevoegen kunnen. Voor henzelf en de patiënten. Net zoals alles wat je in je leven doet. Niet gevangen in een netje maar in een vrijheid waardoor leven van meerwaarde is, en omdat dit de kwaliteit alleen maar ten positieve kan bevorderen zowaar. Daarbij is het denk ik niet meer dan logisch dat mensen die anderen hatelijk neer proberen te halen, niet een vertrekpunt voor samenwerking zijn.   

Vanuit ons eigen platform, net zoals iedereen een platform kan hebben in het grijze oncologische gebied. Daar waar men mensen en huisdieren wil laten leven, en niet iets tegenovergestelds, zo waar. 

#Leven. #GGG. #Optimisme. #Medisch specialistische oncologie.

Zie o.a. Buiting HM and Sonke GS. Gray oncologic areas. J Surg Oncol (2024).